Biała Śmierć

Część 2 - SÓL

Chlorek sodu, zwany zwyczajowo solą kuchenną, jest krystalicznym związkiem chemicznym składającym się z kationów sodu oraz anionów chlorkowych. Mimo wszelkich przestróg przed stosowaniem soli istnieją oczywiście jej zalety. Sól jest potrzebna organizmowi, jednak nie należy spożywać jej w nadmiernych ilościach.
 

Zalety soli (sodu) :

• reguluje gospodarkę wodną, 
• regulacje ciśnienie osmotyczne i pH ustroju,
• zapewnia właściwe ciśnienie krwi oraz
• równowagę osmotyczną w płynach zewnątrzkomórkowych
• odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie systemu nerwowego, mięśni w tym także mięśnia sercowego,
• reguluje zawartość wody w organizmie oraz
• równowagę kwasowo-zasadową.

    Jednakże sód, może stanowić także źródło poważnych zagrożeń w sytuacji, kiedy spożyta ilość soli jest zbyt duża oraz kiedy jest stosowana zbyt często. Zbyt wysoka zawartość chlorku sodowego w diecie, szczególnie utrzymująca się długotrwale, stanowi znaczący czynnik ryzyka choroby nadciśnieniowej. Ponadto nadmierne spożycie soli kuchennej powoduje zatrzymanie wody w organizmie obciążając układ krążenia i układ wydalniczy oraz sprzyja powstawaniu otyłości. Ostatnio coraz częściej podkreśla się fakt, że nadmierne spożycie soli kuchennej przyczynia się do rozwoju procesów nowotworowych w organizmie, głównie błon śluzowych żołądka. A także zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego.
    Oczywiście organizm człowieka w momencie pojawienia się nadmiernej ilości sodu uruchamia mechanizmy obronne mające na celu redukcję poziomu soli w organizmie – każdy nadmiar spożywanej soli jest wydalany przez nerki. Jednakże jeśli nerki nie są w stanie wyeliminować sodu, gromadzi się on we krwi, zatrzymując wodę w organizmie – powoduje to, że objętość roztworu krwi wzrasta, co z kolei zwiększa nacisk na serce i zarazem powoduje zwiększenie ciśnienia tętniczego.

Główne źródła sodu w diecie:
 - około 46 % to sól kuchenna dodawana w trakcie przygotowywania posiłków;
 - około 17% sodu w diecie pobieramy ze spożywanego pieczywa;
 - 15% pochodzi z wędlin i wyrobów garmażeryjnych;
 - 5% to naturalna zawartość sodu w warzywach i ich przetworach;
 - 6% pobieramy spożywając sery, mleko, wyroby cukiernicze.

    Według zaleceń przedstawionych przez Światową Organizację Zdrowia wynika, że dzienne spożycie sodu ze wszystkich źródeł powinno być ograniczone do mniej niż 2 gramów (1g sodu odpowiada około 2,5 g soli).

Niestety przeciętny Polak spożywa ok. 15 g soli kuchennej dziennie !!

    Optymalnym rozwiązaniem pozwalającym na ograniczanie jej spożycia byłoby unikanie stosowania (dodawania) soli do potraw oraz unikanie produktów, które są w nią bogate. Obniżenie jej ilości w codziennym jadłospisie powinniśmy rozpocząć już przy zakupie żywności, czytając dokładnie etykiety informujące o jej zawartości, niektórzy producenci tworzą nowe receptury swoich wyrobów, obniżając poziom chlorku sodu (bądź samego sodu) w produkcie.

       Z badań zwyczajów żywieniowych, które objęły prawie 3000 osób wynika także, że więcej soli spożywają mężczyźni – szacuje się, że różnica sięgać może 20%. Wynika to z faktu, że kobiety jedzą mniej produktów gotowych i wysoce przetworzonych, zwłaszcza słonych przekąsek, dań instant i konserw, częściej same przygotowują posiłki, a także są bardziej wyczulone na zdrową dietę. kobiety częściej czytają etykiety na opakowaniach żywności i kierują się w wyborze produktów zawartością tłuszczu, cukru i soli.
       Prawie 1/3 Polek nigdy nie ogranicza soli, mniej niż co piąta robi to zawsze lub prawie zawsze i w swoje codziennej diecie wybiera produkty zawierające mniej soli lub też ogranicza jej użycie w kuchni. Ponad połowa (55%) przyznaje się, że czasem stara się ograniczyć spożycie soli.

    Pomimo relatywnie dużej wiedzy na temat znaczenia soli, norm jej spożycia i ewentualnych zagrożeń w razie ciągłego przekraczania zalecanej ilości, Polacy konsumują jej znacząco za dużo. Sięgają także niemal codziennie po produkty bogate w sól, takie jak ser żółty, szynka, kiełbasa nie mając świadomości, że kilkukrotnie przekraczają zalecaną dawkę;
kobiety są bardziej świadome niż mężczyźni, ale i one nie są skłonne radykalnie zmienić swojej diety, większość stara się ograniczać sól „od czasu do czasu”.

    Ciekawostką jest że ograniczenia spożycia soli szczególnie jest istotne dla osób prowadzących siedzący tryb życia. Jak bowiem donoszą naukowcy, im większa aktywność fizyczna, tym mniejszy wpływ soli na wzrost ciśnienia krwi.

 A jakie mamy rodzaje soli spożywczej:

•     Sól kamienna

Sól kamienna jest najczęściej występującym minerałem w złożach soli. Sól kamienna jest to chlorek sodu NaCl o zawartości prawie 40% sodu i 60% chloru, często zawiera domieszkę chlorku wapnia i magnezu. Charakteryzuje ją doskonała rozpuszczalność w wodzie. Sól można otrzymywać na dwa sposoby. Pierwszy to wydobycie ze złóż kopalnianych. Drugi to pozyskiwanie soli z wody morskiej.

•     Sól warzona

Sól warzona jest oczyszczoną solą kamienną. Zawiera co najmniej 99,9% chlorku sodu. Sól warzona stosowana jako przyprawa oraz składnik wielu przetworzonych produktów spożywczych. Jej wartość spożywcza jest pogorszona o brak mikroelementów występujących w naturalnej soli kamiennej, natomiast smak poprawiony, bardziej słony w porównaniu z solą kamienną, która może mieć posmak gorzkawy. Sól warzona jest sztucznie wzbogacana o jod.

•     Sól morska

Jest bardziej wartościowa od soli kamiennej, ponieważ zawiera tylko 34 % chlorku sodu i jest bogata w mikroelementy. Sól tę uzyskuje się metodą naturalną, przez odparowanie wody morskiej na słońcu w odstojnikach lub metodą sztuczną, w specjalnych odparownikach. Morska sól ma naturalną zawartość jodu, ale jego zawartość wynosi, zaledwie ok. 0,5 do 5 mg/kg soli.

 

Polacy a spożycie soli - raport Mniej Soli - mniejsoli.pl
http://www.wiemcowybieram.pl/files/Cztery_skladniki_w_diecie_a_choroby_cywilizacyjne.pdf