Translate

wtorek, 24 września 2013

Biała Śmierć

Część 2 - SÓL


Chlorek sodu, zwany zwyczajowo solą kuchenną, jest krystalicznym związkiem chemicznym składającym się z kationów sodu oraz anionów chlorkowych. Mimo wszelkich przestróg przed stosowaniem soli istnieją oczywiście jej zalety. Sól jest potrzebna organizmowi, jednak nie należy spożywać jej w nadmiernych ilościach.
 
Zalety soli (sodu) :
  • reguluje gospodarkę wodną, 
  • regulacje ciśnienie osmotyczne i pH ustroju,
  • zapewnia właściwe ciśnienie krwi oraz
  • równowagę osmotyczną w płynach zewnątrzkomórkowych
  • odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie systemu nerwowego, mięśni w tym także mięśnia sercowego,
  • reguluje zawartość wody w organizmie oraz
  • równowagę kwasowo-zasadową.
    Jednakże sód, może stanowić także źródło poważnych zagrożeń w sytuacji, kiedy spożyta ilość soli jest zbyt duża oraz kiedy jest stosowana zbyt często. Zbyt wysoka zawartość chlorku sodowego w diecie, szczególnie utrzymująca się długotrwale, stanowi znaczący czynnik ryzyka choroby nadciśnieniowej. Ponadto nadmierne spożycie soli kuchennej powoduje zatrzymanie wody w organizmie obciążając układ krążenia i układ wydalniczy oraz sprzyja powstawaniu otyłości. Ostatnio coraz częściej podkreśla się fakt, że nadmierne spożycie soli kuchennej przyczynia się do rozwoju procesów nowotworowych w organizmie, głównie błon śluzowych żołądka. A także zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego.
    Oczywiście organizm człowieka w momencie pojawienia się nadmiernej ilości sodu uruchamia mechanizmy obronne mające na celu redukcję poziomu soli w organizmie – każdy nadmiar spożywanej soli jest wydalany przez nerki. Jednakże jeśli nerki nie są w stanie wyeliminować sodu, gromadzi się on we krwi, zatrzymując wodę w organizmie – powoduje to, że objętość roztworu krwi wzrasta, co z kolei zwiększa nacisk na serce i zarazem powoduje zwiększenie ciśnienia tętniczego.

Główne źródła sodu w diecie:
 - około 46 % to sól kuchenna dodawana w trakcie przygotowywania posiłków;
 - około 17% sodu w diecie pobieramy ze spożywanego pieczywa;
 - 15% pochodzi z wędlin i wyrobów garmażeryjnych;
 - 5% to naturalna zawartość sodu w warzywach i ich przetworach;
 - 6% pobieramy spożywając sery, mleko, wyroby cukiernicze.

    Według zaleceń przedstawionych przez Światową Organizację Zdrowia wynika, że dzienne spożycie sodu ze wszystkich źródeł powinno być ograniczone do mniej niż 2 gramów (1g sodu odpowiada około 2,5 g soli).

Niestety przeciętny Polak spożywa ok. 15 g soli kuchennej dziennie !!

    Optymalnym rozwiązaniem pozwalającym na ograniczanie jej spożycia byłoby unikanie stosowania (dodawania) soli do potraw oraz unikanie produktów, które są w nią bogate. Obniżenie jej ilości w codziennym jadłospisie powinniśmy rozpocząć już przy zakupie żywności, czytając dokładnie etykiety informujące o jej zawartości, niektórzy producenci tworzą nowe receptury swoich wyrobów, obniżając poziom chlorku sodu (bądź samego sodu) w produkcie.

       Z badań zwyczajów żywieniowych, które objęły prawie 3000 osób wynika także, że więcej soli spożywają mężczyźni – szacuje się, że różnica sięgać może 20%. Wynika to z faktu, że kobiety jedzą mniej produktów gotowych i wysoce przetworzonych, zwłaszcza słonych przekąsek, dań instant i konserw, częściej same przygotowują posiłki, a także są bardziej wyczulone na zdrową dietę. kobiety częściej czytają etykiety na opakowaniach żywności i kierują się w wyborze produktów zawartością tłuszczu, cukru i soli.
       Prawie 1/3 Polek nigdy nie ogranicza soli, mniej niż co piąta robi to zawsze lub prawie zawsze i w swoje codziennej diecie wybiera produkty zawierające mniej soli lub też ogranicza jej użycie w kuchni. Ponad połowa (55%) przyznaje się, że czasem stara się ograniczyć spożycie soli.
    Pomimo relatywnie dużej wiedzy na temat znaczenia soli, norm jej spożycia i ewentualnych zagrożeń w razie ciągłego przekraczania zalecanej ilości, Polacy konsumują jej znacząco za dużo. Sięgają także niemal codziennie po produkty bogate w sól, takie jak ser żółty, szynka, kiełbasa nie mając świadomości, że kilkukrotnie przekraczają zalecaną dawkę;
kobiety są bardziej świadome niż mężczyźni, ale i one nie są skłonne radykalnie zmienić swojej diety, większość stara się ograniczać sól „od czasu do czasu”.

    Ciekawostką jest że ograniczenia spożycia soli szczególnie jest istotne dla osób prowadzących siedzący tryb życia. Jak bowiem donoszą naukowcy, im większa aktywność fizyczna, tym mniejszy wpływ soli na wzrost ciśnienia krwi.



 A jakie mamy rodzaje soli spożywczej:
  •     Sól kamienna
Sól kamienna jest najczęściej występującym minerałem w złożach soli. Sól kamienna jest to chlorek sodu NaCl o zawartości prawie 40% sodu i 60% chloru, często zawiera domieszkę chlorku wapnia i magnezu. Charakteryzuje ją doskonała rozpuszczalność w wodzie. Sól można otrzymywać na dwa sposoby. Pierwszy to wydobycie ze złóż kopalnianych. Drugi to pozyskiwanie soli z wody morskiej.
  •     Sól warzona
Sól warzona jest oczyszczoną solą kamienną. Zawiera co najmniej 99,9% chlorku sodu. Sól warzona stosowana jako przyprawa oraz składnik wielu przetworzonych produktów spożywczych. Jej wartość spożywcza jest pogorszona o brak mikroelementów występujących w naturalnej soli kamiennej, natomiast smak poprawiony, bardziej słony w porównaniu z solą kamienną, która może mieć posmak gorzkawy. Sól warzona jest sztucznie wzbogacana o jod.
  •     Sól morska
Jest bardziej wartościowa od soli kamiennej, ponieważ zawiera tylko 34 % chlorku sodu i jest bogata w mikroelementy. Sól tę uzyskuje się metodą naturalną, przez odparowanie wody morskiej na słońcu w odstojnikach lub metodą sztuczną, w specjalnych odparownikach. Morska sól ma naturalną zawartość jodu, ale jego zawartość wynosi, zaledwie ok. 0,5 do 5 mg/kg soli.

 

Polacy a spożycie soli - raport Mniej Soli - mniejsoli.pl
http://www.wiemcowybieram.pl/files/Cztery_skladniki_w_diecie_a_choroby_cywilizacyjne.pdf


środa, 4 września 2013

Mleko i jego składowe - kompilacja dobroczynnych właściwości?



Zwiększone spożycie mleka i pr. mleczarskich może być jednym z najistotniejszych elementów w profilaktyce chorób cywilizacyjnych m.in. nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, otyłości czy nawet nowotworów.
Odpowiedzialność za te wszystkie właściwości ponosi tłuszcz mlekowy. Charakteryzuje się on najkorzystniejszymi cechami, ponieważ zawiera niezbędne składniki potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Spośród wszystkich tłuszczów zawartych w żywności wykazuje najwyższą strawność (97-99%). Cechuje się dużym zróżnicowaniem składu (ok. 400 różnych kw. tłuszczowych), obecnością długo-, średnio-i krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, wieloninasyconych kwasów Ω-3 i Ω-6 oraz kilkanaście biologicznie aktywnych składników o udokumentowanych właściwościach prozdrowotnych.
·          

  • WNKT w idealnych proporcjach dla człowieka omega-3 : omega-6  1:3

Niedobory omega-3 w organizmie powodują sprawniejsze wbudowywanie się w błony komórkowe sztucznych izomerów trans, co powoduje sztywnienie i dysfunkcję komórek. Niestety nadmiar w diecie WNKT omega-6 (ich źródłem są przede wszystkim oleje roślinne) zwiększa prawdopodobieństwo miażdżycy, poprzez blokowanie w organizmie człowieka enzymów i omega-3 odpowiedzialnych za powstawanie EPA (kw. eikozapentaenowy) i DHA (kw. dokozaheksaenowy). Poza tym omega-6 wykorzystywane są do produkcji związków o działaniu prozapalnym, prozakrzepowym oraz mutagennym. Natomiast EPA i DHA charakteryzują się m.in. działaniem przeciwzakrzepowym, przeciwzapalnym, hamującym nadmierną kurczliwość naczyń krwionośnych oraz kancerogenezę, wspomagają system immunologiczny. Ω-3 ogranicza syntezę cholesterolu wątrobowego oraz triglicerydów, redukuje poziom LDL-cholesterolu w osoczu krwi.

  • Kwas wakcenowy, naturalny kwas tłuszczowy o konfiguracji trans, wykazuje działanie przeciw miażdżycowe a także antynowotworowe;

  •   Wapń

Optymalne spożycie wapnia - ze względu na regulację metabolizmu - zapobiega otyłości; 3 posiłki na bazie produktów mleczarskich powoduje zahamowanie przyrostów masy ciała przy braku restrykcji kalorycznych; produkty mleczarskie są bardziej skuteczne niż suplementy wapnia ze względu na wysoką biodostępność makro- i mikroelementów związanych z białkami mleka.
Istnieje kilka mechanizmów regulacji metabolizmu przez wapń: - ograniczenie syntezy kwasów tłuszczowych (KT), - powstawanie kompleksów z KT, - przyspieszanie uwalniania z adipocytów (komórek tłuszczowych) nadmiaru trójglicerydów, - aktywacja lipolizy, tym samym zapobieganie kumulacji tłuszczu w organizmie. Synergistycznie z wapniem oddziaływają bioaktywne składniki serwatki, które hamują lipogenezę. Wapń również zmniejsza ryzyko insulino oporności.


  • CLA (skoniugowany kwas linolowy)


Hamuje działanie enzymów odpowiedzialnych za kumulację lipidów. Wpływa równocześnie na metabo­lizm tkanki tłuszczowej, hamując jej powstawanie a ponadto intensyfikuje proces spalania tłuszczu; jego działanie jest także przeciwnowotworowe, co związane jest z wysoką aktywnością antyoksydacyjną. Przypuszcza się również, że mechanizm jego działania polega na hamowaniu syntezy eikozanoidów (z rodziny Ω-6) stymulujących wzrost komórek nowotworowych.



 Jednakże tłuszcz ten ze względu na wysoką zawartość nasyconych KT oraz obecność cholesterolu, od kilkudziesięciu lat traktowany jest przez lekarzy i dietetyków, jako aterogenny. Jednak zastąpienie tłuszczów zwierzęcych w diecie olejami roślinnymi nie wpłynęło na zmniejszenie zachorowalności na nadciśnienie, miażdżycę i chorobę niedokrwienna serca..





 Literatura


  • Cichosz G. 2007, Antymiażdżycowe działanie mleka. Prz. Mlecz., 4: 2–6.
  • Cichosz G. 2007, Prozdrowotne właściwości tłuszczu mlekowego. Prz. Mlecz., 5: 4–8.
  • Cichosz G., Czeczot H., 2011, Tłuszcz mlekowy – źródło antyoksydantów w diecie człowieka.
  • Żebrowska A., Bonczar G., Molik E., 2009, Właściwości prozdrowotne tłuszczu mlekowego, Wiadomości Zootechniczne, 2: 19–23 
  • Janeczek W., Kupczyński R., 2006, Czynniki decydujące o zawartości sprzężonego kwasu linolowego (CLA) w tłuszczu mleka krów.